[:en]
Oudegracht 20, Utrecht

Console lamppost, sculpture ‘de Moriaan’.

Historical Background The city of Utrecht got city rights in 1122 and was a thriving, prosperous city in the Middle Ages. Though Utrecht itself never played a role within the VOC (East India Company) or WIC (West India Company), its location had always enabled the city to fully benefit from the wealth trade with the overseas territories brought. Dug in the 10th century, the Oudegracht canal connected the Vecht river to the Kromme Rijn, thereby linking up waterways round Amsterdam with the Rhine Delta. This facilitated the south and eastward shipment of commodities from Amsterdam. Utrecht profited from the opportunities for storage and trade. As trading hub, it lured many who had accumulated wealth through enterprises with the East and West Indies. Also the enslaved who were brought to the Netherlands and were by Dutch law free from serfdom and therefore free men and women, established themselves in cities such as Utrecht. At the end of the 18th century, the French Enlightenment brought ideas on the equality of man over to the Netherlands. This was particularly expressed in the growing opposition to the power and wealth of governors and regents but also in the realization that slavery was in itself degrading. Utrecht was one of the cities where patriot opposition led to rebellion: in 1786 the city council of Utrecht was disbanded. In spite of being crushed with the support of Austrian troops, the insurgence signaled the beginning of the end. A mere 10 years later the Batavian Republic was born. Established in 1842, the Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van de Afschaffing der Slavernij (Dutch Committee to Promote the Abolition of Slavery) had found in Nicolaas Beets and a number of other prominent Utrecht residents important champions of the abolitionist cause. The sphere of the organization stretched beyond slavery in the Dutch colonies: money was also collected for emancipated slaves in the USA. Still it would take more than twenty years for slavery to be abolished in Surinam and the Antilles in 1863. Traces If you look closely there are several buildings and gables that point to the colonial history of the city. Kosmopolis Utrecht, initiator of cultural project Traces of Slavery Utrecht in 2011, organizes regular city walks that focus on traces of slavery in Utrecht. Curious about slavery heritage in different Dutch regions? Take a look at our other maps.
[:id]
Oudegracht 20, Utrecht

Console lamppost, sculpture ‘de Moriaan’.

Historical Background The city of Utrecht got city rights in 1122 and was a thriving, prosperous city in the Middle Ages. Though Utrecht itself never played a role within the VOC (East India Company) or WIC (West India Company), its location had always enabled the city to fully benefit from the wealth trade with the overseas territories brought. Dug in the 10th century, the Oudegracht canal connected the Vecht river to the Kromme Rijn, thereby linking up waterways round Amsterdam with the Rhine Delta. This facilitated the south and eastward shipment of commodities from Amsterdam. Utrecht profited from the opportunities for storage and trade. As trading hub, it lured many who had accumulated wealth through enterprises with the East and West Indies. Also the enslaved who were brought to the Netherlands and were by Dutch law free from serfdom and therefore free men and women, established themselves in cities such as Utrecht. At the end of the 18th century, the French Enlightenment brought ideas on the equality of man over to the Netherlands. This was particularly expressed in the growing opposition to the power and wealth of governors and regents but also in the realization that slavery was in itself degrading. Utrecht was one of the cities where patriot opposition led to rebellion: in 1786 the city council of Utrecht was disbanded. In spite of being crushed with the support of Austrian troops, the insurgence signaled the beginning of the end. A mere 10 years later the Batavian Republic was born. Established in 1842, the Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van de Afschaffing der Slavernij (Dutch Committee to Promote the Abolition of Slavery) had found in Nicolaas Beets and a number of other prominent Utrecht residents important champions of the abolitionist cause. The sphere of the organization stretched beyond slavery in the Dutch colonies: money was also collected for emancipated slaves in the USA. Still it would take more than twenty years for slavery to be abolished in Surinam and the Antilles in 1863. Traces If you look closely there are several buildings and gables that point to the colonial history of the city. Kosmopolis Utrecht, initiator of cultural project Traces of Slavery Utrecht in 2011, organizes regular city walks that focus on traces of slavery in Utrecht. Curious about slavery heritage in different Dutch regions? Take a look at our other maps.
[:nl]
Oudegracht 20, Utrecht
Console lantaarnpaal, sculptuur ‘de Moriaan’.

Historische Achtergrond
De stad Utrecht kreeg in 1122 stadsrechten en was in de middeleeuwen een bloeiende en welvarende stad. Zij heeft nooit een rol gespeeld binnen de VOC of de WIC maar door haar ligging echter wel altijd ten volle geprofiteerd van de welvaart die voortkwam uit de handel met de overzeese gebiedsdelen.

De Oudegracht, welke rond de 10e eeuw gegraven werd, verbond de Vecht met de Kromme Rijn en daarmee de waterwegen rond Amsterdam met de delta van de Rijn. Hiermee werd het vervoer van goederen vanuit Amsterdam naar het zuiden en naar het oosten vergemakkelijkt. Utrecht profiteerde van de mogelijkheid voor handel en overslag.

Als handelscentrum trok het mensen die hun geld verdiend hadden met de handel in de Oost en in West-Indië. Ook tot slaaf gemaakten die na hun komst naar Nederland volgens Hollands recht vrij man of vrouw werden, vestigden zich in steden als Utrecht. Zij reisden mee met hun voormalige eigenaar als bediende of vestigden zich als vrij man/vrouw.

Eind 18e eeuw kwamen met de Franse Verlichting ook de opvattingen omtrent de gelijkwaardigheid van de mens naar Nederland. Dit uitte zich vooral in het groeiend verzet tegen de macht en de rijkdom van stadhouder en regenten, maar ook het besef dat slavernij mensonterend was. Utrecht was een van de steden waar het verzet van de patriotten tot een opstand leidde: in 1786 werd de vroedschap van Utrecht uit haar macht gezet. Nog geen 10 jaar later werd de Bataafse Republiek ingesteld.

De Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van de Afschaffing der Slavernij opgericht in 1842, kende in Nicolaas Beets en enkele andere vooraanstaande inwoners van Utrecht belangrijke voorvechters van het abolitionisme. Dit beperkte zich niet alleen tot de slavernij in Nederlandse koloniën: er werd ook geld ingezameld voor de vrijgemaakte slaven in de Verenigde Staten. Het zou overigens nog ruim twintig jaar duren voordat de slavernij ook in Suriname en de Antillen afgeschaft werd.

Sporen
Als je goed kijkt zijn er ook in Utrecht nog diverse gebouwen en gevels die verwijzen naar de koloniale geschiedenis van de stad. Kosmopolis Utrecht, initiator van cultureel project Sporen van Slavernij Utrecht in 2011, organiseert regelmatige stadswandelingen over de Utrechtse sporen van slavernij.

Benieuwd naar slavernij erfgoed in andere Nederlandse regio’s? Ga terug naar de overzichtspagina.

[:]
Leave your comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.