De collectie van museum Nusantara vindt zijn oorsprong in de Indische instelling (zie Oude Delft 69), die in 1864 een oproep in de Delftsche Courant om voorwerpen af te staan voor een ‘Ethnologische verzameling’, als hulpmiddel bij lessen.

De collectie groeit eerst langzaam. Na de Koloniale Wereldtentoonstellingen in Parijs (1878), Berlijn (1880), Amsterdam (1883) en Batavia (1893) verdeelt het Ministerie van Koloniën de geëxposeerde voorwerpen over verschillende volkenkundige musea in Nederland, waaronder de Indische instelling. Ook sturen docenten en oud-studenten vanuit de kolonie werken naar Delft.

Omstreeks 1900 telt de collectie ruim 5.000 voorwerpen, geordend naar functie of gebruik. Na de opheffing van de Indische instelling in 1901, blijft de collectie in Delft. Vanaf 1911 wordt de collectie publiek getoond onder de naam Ethnografisch Museum in een bovenzaal van Museum Prinsenhof Delft.

Vanaf 1977 huist het museum in het Sint Agathaplein tegenover museum Prinsenhof. Wat uiteindelijk Museum Nusantara heette, had op het moment van sluiting in 2013, ruim 40.000 voornamelijk aan Indonesië gerelateerde items.

Bron

• Nancy Jouwe, Gerrit Verhoeven, Ingrid van der Vlis, 2023. Rapport Slavernijverleden van Delft. Delft, juni 2023 (87 pp.) [met medewerking van Marion Claessens en Bas van der Wulp].