[:en]
House Natewisch
Historical Background
The Utrechtse Heuvelrug is a sand ridge stretching from the south of the province of North Holland (Huizen) traversing the province of Utrecht and ending at the Grebbeberg at Rhenen, its southernmost point. De Utrechtse Heuvelrug has several ‘peaks’ above 50 meters. Its apex at the Amerongse Berg reaches 69,2 meters above sea level.
The first country houses and estates along the Heuvelrug were established towards the end of the seventeenth century. This process was accelerated in the nineteenth century when the heaths were reclaimed and forestation started. The number of country estates increased significantly with the paving of the road from De Bilt to Rhenen. Some 80 country houses can currently still be identified in the southern region.
The link between the region and the VOC and the WIC was established with the emergence of the country estates. Dynasties which had accrued wealth through trade or investments in the East and West started to invest increasingly in personal aggrandizement. The country homes in the vicinity of the city of Utrecht (as do those in Amsterdam) provide tangible testimony to this.
Traces
The cycling tour running along the Utrechtse Heuvelrug not only clearly illustrates the existence of ties between The East and The West, but also the diversity in status and character of these links. Hence the Hasselaer family, owners of Groeneveld Castle in Baarn, had large interests in both the VOC and the WIC. These interest lasted centuries long, for instance we know that Cornelia van Limburg Stirum (Beukenburg Estate) was compensated for the ‘loss’ of freed slaves at the Emancipation of 1863.
Voices of dissent were heard here as well. Eugène van Tuyl van Serooskerken (Vollenhoven Estate) was secretary-treasurer to the Maatschappij ter bevordering van de afschaffing van slavery (Committee to Promote the Abolition of Slavery). At the height of its popularity in 1857, this committee counted around 670 members throughout the Netherlands.
[:id]
Huis Natewisch
De Utrechtse Heuvelrug is een zandrug die zich uitstrekt van het zuiden van de provincie Noord-Holland (Huizen) door de provincie Utrecht met als zuidelijkste punt de Grebbeberg bij Rhenen. De Utrechtse Heuvelrug heeft meerdere ’toppen’ boven de 50 meter. Het hoogste punt is de Amerongse Berg met 69,2 meter boven zeeniveau.
Eind zeventiende eeuw worden langs de randen van de Heuvelrug de eerste landgoederen en buitenplaatsen gesticht. Dat proces raakt in een stroomversnelling in de negentiende eeuw. Dan begint men ook de heide te ontginnen en bebossen. Toen in 1815 de weg van De Bilt naar Rhenen werd bestraat nam het aantal buitenplaatsen sterk toe. In het zuidelijke deel zijn thans nog circa 80 buitenplaatsen te herkennen.
Met het ontstaan van de buitenplaatsen ‘ontstaat’ ook de link die het gebied heeft met de VOC en de WIC. Families die hun kapitaal ontlenen aan handel met of beleggingen in de Oost en de West investeren hun geld steeds meer in persoonlijke luxe. De buitenhuizen nabij de stad Utrecht (en hetzelfde vond plaats vanuit Amsterdam) vormen hier een tastbare erfenis van.
De fietsroute langs de Utrechtse Heuvelrug laat zien dat de banden met De Oost en De West duidelijk aanwezig zijn, maar ook variëren in aard en karakter. Zo had familie Hasselaer, eigenaren van Kasteel Groeneveld te Baarn, grote belangen in zowel de VOC als de WIC. Anderzijds weten we van Cornelia van Limburg Stirum (Landgoed Beukenburg) dat zij bij de Emancipatie van 1863 gecompenseerd werd voor het ‘verlies’ van vrijverklaarde slaven.
Tegengeluid is er natuurlijk ook hier te horen. Zo is Eugène van Tuyl van Serooskerken (landgoed Vollenhoven) de secretaris-penningmeester van de Maatschappij ter bevordering van de afschaffing van de slavernij. Deze anti-slavernij vereniging had op zijn hoogtepunt in 1857 ongeveer 670 leden in heel Nederland.
[:nl]
Huis Natewisch
Historische Achtergrond
De Utrechtse Heuvelrug is een zandrug die zich uitstrekt van het zuiden van de provincie Noord-Holland (Huizen) door de provincie Utrecht met als zuidelijkste punt de Grebbeberg bij Rhenen. De Utrechtse Heuvelrug heeft meerdere ‘toppen’ boven de 50 meter. Het hoogste punt is de Amerongse Berg met 69,2 meter boven zeeniveau.
Eind zeventiende eeuw worden langs de randen van de Heuvelrug de eerste landgoederen en buitenplaatsen gesticht. Dat proces raakt in een stroomversnelling in de negentiende eeuw. Dan begint men ook de heide te ontginnen en bebossen. Toen in 1815 de weg van De Bilt naar Rhenen werd bestraat nam het aantal buitenplaatsen sterk toe. In het zuidelijke deel zijn thans nog circa 80 buitenplaatsen te herkennen.
Met het ontstaan van de buitenplaatsen ‘ontstaat’ ook de link die het gebied heeft met de VOC en de WIC. Families die hun kapitaal ontlenen aan handel met of beleggingen in de Oost en de West investeren hun geld steeds meer in persoonlijke luxe. De buitenhuizen nabij de stad Utrecht (en hetzelfde vond plaats vanuit Amsterdam) vormen hier een tastbare erfenis van.
Sporen
De fietsroute langs de Utrechtse Heuvelrug laat zien dat de banden met De Oost en De West duidelijk aanwezig zijn, maar ook variëren in aard en karakter. Zo had familie Hasselaer, eigenaren van Kasteel Groeneveld te Baarn, grote belangen in zowel de VOC als de WIC. Deze belangen duurden vele eeuwen. Zo weten we van Cornelia van Limburg Stirum (Landgoed Beukenburg) dat zij bij de Emancipatie van 1863 gecompenseerd werd voor het ‘verlies’ van vrijverklaarde slaven.
Tegengeluid is er natuurlijk ook hier te horen. Zo is Eugène van Tuyl van Serooskerken (landgoed Vollenhoven) de secretaris-penningmeester van de Maatschappij ter bevordering van de afschaffing van de slavernij. Deze anti-slavernij vereniging had op zijn hoogtepunt in 1857 ongeveer 670 leden in heel Nederland.
[:]
