In de jaren 1960 was een kamer in wat nu het bijgebouw van het Hooggerechtshof is, het toneel van formele hoorzittingen van de meest bizarre en vernederende soort, waar gewone mensen voor een beroepspanel kwamen horen tot welk ‘ras’ ze behoorden. Tussen 1950 en 1991 classificeerde tijdens de apartheid de Wet Bevolkingsregistratie elke Zuid-Afrikaan als behorend tot een van de minstens zeven ‘rassen’. Vervolgens kregen ze meer of minder burgerschapsrechten toegekend op een schaal van ‘wit’ (met volledige rechten) tot ‘Bantoe’ (met de minste rechten). De classificatie was erg subjectief en families werden uit elkaar gehaald doordat kinderen of ouders met een lichtere of donkerdere huidskleur, krullend haar of verschillende gelaatstrekken in aparte categorieën werden geplaatst. Deze rassenclassificatie, een van de vele racistische praktijken in Zuid-Afrika, trof niet alleen individuen, maar hele families. The Benches, ‘whites only’ en ‘non-whites only’, een installatie van kunstenaar Roderick Sauls, herinnert bezoekers aan dit racistische tijdperk.

Bronnen

• Valentine, Sue. (N.d.). “The Lightbulb Moment: The Artist’s Concept.” Sunday Times Heritage Project. [online]
• https://sthp.saha.org.za/memorial/articles/the_light_bulb_moment_the_artists_concept_9.htm.