De Nieuwe Haven 31 was oorspronkelijk een groot woonhuis en herberg. Dit pand werd 1706 samen met belendende en achterliggende panden (zijde Hoge Nieuwstraat) omgebouwd tot een grote suikerraffinaderij, genaamd ‘Het Suikerbrood’. De initiatiefnemers waren uit Amsterdam afkomstige suikerraffinadeurs, die zich in Dordrecht hebben gevestigd vanwege het feit dat het stadsbestuur deze activiteiten stimuleerden en faciliteerden.

Op 23 november 1818 werd er door notaris Julius Dominicus Schultz van Haegen een verkoopcontract opgesteld. Deze verkoopakte geeft een gedetailleerd beeld van de goederen die aanwezig waren in de suikerraffinaderij zoals 20.000 vormen en potten. Bij de restauratie van het huis in 1979-1980 werden in de kelders tientallen potten gevonden waarvan gedacht werd dat het misbaksels waren van een vroegere potrenbakkerij. Dit waren geen misbaksels, maar vergaarpotten die gebruikt werden om kegelvormige suikerbroden te maken. De suiker voor deze suikerbroden kwam uit het Atlantische gebied en werd gedwongen verbouwd door tot slaafgemaakte mensen.

Bron tekst

Angenetha Balm en Jan Willem Boezeman, De Suikerraffinaderij op het Nieuwe Werck. Huijs Ludick of Het Suikerbrood, de geschiedenis van het pand Nieuwehaven 31 te Dordrecht (2010).

Bron afbeelding

Voormalige Suikerraffinaderij Het Suikerbrood; https://www.augustijnenhof.nl/Dordtsemonumenten/index.php?id=1831.